شاید اگه اینجا بگم

من ۲۰ سالمه متاهلم پشت کنکورم و الان تو شرایط بدی هستم شوهرم خیلیی بیتوجه اصلا هیچ مسئولیتی قبول نمیکنه تا میگم چرا انقد بیتوجهی میگه اشتباه بود ازدواج کردم تو لحظه هایی که میبینه یکم دارم میخندم یا لاغریم رو به روم میاره یا این که کاش باهات ازدواج نمیکردم😔 من قبل ازدواج اینی نبودم که هستم یه دختر بودم که کل فامیل چشمشون به من بود سر همینم خانواده اش دست بردار نبودن بعد ازدواج انقد از سرم زد تا اعتماد به نفسم رو از دست دادم

اوایل که مشکلاتم رو به خانواده ام میگفتم میگفتن تو زندگی همه هست تا اینکه تصمیم گرفتم خودکشی کنم یا کلا برم یه جایی کسی پیدام نکنه چون خانواده ام همه اش میگفتن شوهرت اینجور ادمی نیس گذشت شوهرم روز به روز بدتر شد هر روز چند تا عکس میزاشت جلوم که اینا رو ببین چقد خوبن من بیشتر میشکستم رفتم دکتر گفت بخاطر فشار عصبی چاق نمیشی گذشت شوهرم گفت میخام برم خارج برای درس خوندن قبول نمیکردم تهدیدم کرد و مجبور شدم قبول کنم

الان هم که تا نصف شب کوشی دستشه و داره چت میکنه انقد خورد شدم چیزی ازم نمونده بعد اسن که به خانواده ام گفتم میرم جایی که نتونید پیدام کنید الان میگن باشه قبوله هرچی بگی میکنیم ولی داری خودت رو بدبخت میکنی بدبخت تر از این؟

حق من از این زندگی این نبود منم میخام کاری برای خودم بکنم راهی برای خودم بسازم و برم دنبال ارزو های خودم همون جور که این میره میخام روزی بیاد که من محلش ندم انقد که خوردم کرد انقد که تحقیرم کرد