هر وقت از دست کارهای کودکت عصبانی و خسته شدی این متن را با خودت مرور کن:
این شادمانی که اکنون در دست توست، مدت زیادی نخواهد ماند.
این دستان کوچکی که در دست تو آشیانه دارد، همیشه با تو نخواهد بود.
همینگونه این پاهای کوچکی که درکنارت می دود و یا صدای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سؤال را از تو می کند، تا ابد نیستند.
این صورت قابل اعتماد که به طرف تو توجه می کند، یا بازوان کوچکی که بر گردن تو حلقه می شوند و لبان نرمی که بر روی گونه های تو فشار می آورند، دائمی نیستند.
قلب خودت را برایش ارزانی بدار.
روزهایش را از شادی پر کن.
در خوشی و شادمانی معصومانه اش شریک باش، که این کودکی ها با چشم برهم زدنی برای همیشه از دست خواهد رفت.
