سلام به همگی.شبتون بخیر.توی زندگیم شغلهای متفاوتی داشتم اما مثل بیشتر ایرانیها که از حق و حقوقشون آگاهی ندارن من هم توی این کشور و توی این سیستم بزرگ شدم.زن و شوهر،شاگرد و معلم،پرستار و دکتر،بچه و والدین،کارگر و کارفرما،حقوق سالمندان،حقوق معلولان،حقوق پرندگان،حقوق حیوانان و... دارای حق و حقوقی هستن.
الان یه چند وقتی میشه که روحیه کاری ندارم و مشغول فعالیت نیستم.وقتم رو اینجا میگذرونم روزی حدود چهار ساعت،اینجا مثل کلاس آموزشی برای من که بیاموزم و مهارتهای اجتماعیم رو تقویت کنم تا شاید روزی سبب بشه مرد بهتری برای جامعه ام بشم شاید،اینجا آموزشگاه دردناک و سختی هستش برای من،تاپیکهایی که از دستم کاری بر نمیاد انجام بدم مثل الان که اشکم در اومد،تاپیکی میخوندم چند وقت پیش که خانمی شوهرش اختلال دو قطبی داشت و نمیتونست ثابت کنه برای دادگاه و میخواست طلاق بگیره اما دادگاه فرزندش رو به شوهرش میداد تا سن پانزده سالگی و این خانم مهربان میگفت باید برای محافظت از فرزندم توی این زندگی بمونم،ای کاش آشنایی داشتم و میتونستم فرزند نازنینش رو به مادر فداکارش میدادم.تاپیکهای مربوط به مردهای خسیس من رو عصبانی میکنه تاپیکهای خیانت من رو ناراحت میکنه و....
روزی حدود یک ساعت مستند محتوای غربی درباره سبک زندگی،خانواده و نگاهشون به دنیای شرق و غرب میبینم.روزی دو ساعت فیلم و سریال(بیشتر عاشقانه) میبینم.فعلا" در جستجوی شغلی نیستم.چند تا کار کوچیک دارم که باید انجام بدم.در آینده درباره شغلهام تاپیک خواهم زد.تشکر که وقت گذاشتین.