این حس آفرینندگی و بوجود آوردن یه انسان دیگه و دیدن ذره ذره رشد و بالندگی اش با هیچی تو دنیا قابل مقایسه نیست ، تو یه مونس و همدم برای خودت میاری ، یکی ک با همه شادی های شاد میشی و با غم هایش غصه میخوری ، واسه موفقیت هاش حتی بیشتر از موفقیت های خودت خوشحال میشی ، البته ک خیلی سخته ولی هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد
تجربه زیباترین حس دنیا.. مادری.. از به دنیا اومدنش شیردادنش ارامش آغوشش. بوی نوزادی. اینکه منو بزرگترین پناهگاه دنیا میدونه.. تا الان که املا بهش میگم وغلط مینویسه ومن خندممیگیره. تاانشالله دانشگاه بره. شاغل بشه داماد بشه. بچشو ببینم...