من اصلا با کسی دوست نبودم انقدر درگیر درس و کار بودم فرصتشو نداشتم ولی فقط کافی بود یک نفر تو خیابون تیکه بندازه یا پستمو تو اینستا لایک کنه منو به سیخ می کشیدن که این کی بود حتما یه سر و سری باهاش داری... حالا اون لایک کردنه بماند که گاهی آدم اصلا نگاه نمی کنه کیو لایک می کنه اینکار صرف قشنگ بودن پسته.... اما الان بعد ازدواجم وقتی می بینم یکی به خواهرشوهرم چپ نگاه کنه شوهرم و بقیه برادراش یار رو ادب می کنن حتی گاهی میدونن تقصیر خواهرشوهرمه... یجورایی حسرت می خورم... یعنی با 8خواهر و برادر یک نفرشون نبود که به من اعتماد داشته باشه؟؟؟
آخه بیشتر از همه از این می سوختم که حتی سر و گوشمم نمی جنبید... کاش حداقل مثل دخترای دیگه بودم که صب تا شب با 10 نفر بودن بعد اینکارارو باهام می کردن... 💔
نه بابا
اره کوچیکتره قبلا اینجوری نبود صمیمی بودیم ازشون خسته شدم واقعا نه مغزم میکشه نه حصلشونو دارم من همیشه هردفعه میومدم اینجا کسی تاپیک خودکشی میزاش بهش میگفتم باید قوی باشی فلان اونوقت خوده خاک تو سرم بخاطر کسایی که ارزش نداشتن رگمو زدم هنوز که هنوزه به خودم نیومدم خیلی اذیتم میکنن فقد چیزایی که گفتمم نیست نه تنها منو یه کارایی میکنن شوهرمم خیلی ناراحت میشه ادم خوبیه ها ولی هرمردی غر میزنه صبح پامیشم باید حرف بشنوم نمیتونم تحمل کنم خستم کردن همشون
این درست نیست با۱۰ نفر باشی
ولی خب توام حق داری من خب درست بود شوهرمو دوست داشتم ول خب نمیخاستم ازدواج کنم اونم ب این زودی میخاستم نقاش بشم ولی اذیتم میکردن پدر ناتنیم داشتم عذابس نیود ک بهم نداده باشن محبور شدم ازدواج کنم...
کاش بری پیش مشاور
تنها چیزی ک میتونم بگم اینه قلبم خیلی شکست برات💔💔💔
میفهمم چی میگی آدم خیلی ناراحت میشه این تفاوتا رو میبینه خب انشاءالله زودتر بری سر زندگی خودت راحت شی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
