چطور تونستم به هیشکی فکر نکنم و بدی کنم به خودم و بقیه؟
چطور تونستم تو تموم زندگیم خودخواه باشم و در عین حال هیچ غلطی واسه خودم نکنم؟
همونجوری ام میتونم با خودم بد حرف بزنم
من زیادی بدم
فقط انقدر آدم مثبت و الکی خوشی بودم فکر مقکردم بمیرمم به این حال نمیرسیم ولی الان دیگه فهمیدم جدی جدی بدم
کاری مونده مگه نکرده باشم آخه چجوری خوب حرف بزنم؟
تا کی با خودم خوب حرف بزنم مگه فک نکردم آدم خاصیم هی خودمو بردم بالا تو ذهن خودم اخرشم معلوم شد هیچ پخی نیستم فقط خودم فکر میکردم درستم