الان چه طوره زندگیتون
اره .یکی از دوستام
طلاق گرفتن
آره بدون علاقه ازدواج کردن و بعد از ازدواج به هم علاقمند شدن الان زندگیشون خیلی خوبه جونشون برا هم در میره
من
خو ته دلم خالیه انگار یه چیز کمه
البته اگه شوهرم رفتار درست با یه خانوم بلد بود میتونستم جذبش شم بدتر منو دور کرده از خودش
قبل شوهرمم عاشق کسی نبودم و کلا اون اولین مرد زندگیم بود به انتخاب و یجورایی اجبار پدر و مادرم بله گفتم
من سنتی و منطقی یا راهنمایی پدرم ازدواج کردم
۱۷سالم بود
الان حدود ده سال میگذره ،کاملا راضی ام که به پدرم اعتماد کردم
من شوهرم
من
حسی که بهش دارم نمیدونم وابستگیه یا دوست داشتن ولی عشق نیست !
من اولش علاقه نداشتم ینی هر روزمون دعوا بود همسرم خیلی دست و دل باز نبود اوضاع مالیش خوب نبود
تا رفتیم سر خونه زندگیمون ببین یهو ورق برگشت واقعا خوب شد نمونه یه مرو کاری و و اوکی و خوش برخورد حس میکنم اون زمان بخاطر تاثیر خانوادش اونجوری من میخواستم نبود
بدون علاقه یعنی لیلی مجنون نباشی یا هیچنوع کشش جنسی و عاطفی نداشته باشی؟
علاقه به نظر من حرف اول رو میزنه . باید یه کوچولو دوسش داشته باشی بعدها زیادتر میشه وگرنه نهایت میشه طلاق یا طلاق خاموش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
27 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز