خیلی به پسرم مشکوک شدم, توی سختی بزرگ شده ,پدرش بچه که بود نذاشت منوببینه قایمش کرد بچه طلاق ,عمه ومامان بزرگش بزرگش کردن, خودش منوپیداکردباکمک نامادریش, دوسال بامن وهمسرم زندگی میکنه,سرکارمیره دانشجوشده,بهش کاری ندشته باشیم کاریمون نداره,به دوستاش به خودش مشکوکم جرأتم ندارم بهش حرف بزنم قورتم میده,هزینه ی مشاور وروان شناس وروانکاو هم ندارم چون گرون میگیرند, بنظرتون به روی خودم نیارم چکارکنم ?
به چیش مشکوکی؟
از چه نظری شک داری بهش؟
چه شکی
خیلی گناه داره...بهش محبت کن باهاش دوست شو...چیزی هم به رو خودت نیار بزار خودش انقدر بهت نزدیک بشه اعتراف کنه
خب یعنی چی به ارتباط با دوستاش مشکوکی
معتادن یا همجنس باز
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
6 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
