ویارای وحشتناکی ک داشتم
یکی نبود ی لیوان اب دستم بده تو هر سه تا بارداریمم
بارداری اول خونه مادرم از ماه سوم تا نه ماه.
بارداری دوم خونه خودمم
خونه خودم بودم تو ماه دوم خونریزی شدم و ویار داشتم مخصوصا از غذاهای خودم درست میکردم حالم شدیدا بد میشد. 20 روز فقط موندم خونه مامانم اونم بخاطر خونریزی دکتر گفت استراحت بودم. بعدا کلا خونه خودم همه کاری میکردم حتی پتو دونفره شستم درحد 5 کیلو هم شده بود ورداشتم. فقط خواست خدا بود اتفاقی واسه دختر نیفتاد.
بچه دومم هم همینطور با وجود یه بچه دیگه بازم خونه خودم بودم و بعدم چند روزی مامانم و خواهرم اومدن و رفتن و باز خودم بودم و دوتا جوجه کوچولو.
الانم سومی رو حامله‌م بازم اوضاع همینه یه ماه دیگه زایمان میکنم نهایت یه هفته بیان پیشم بعدش خودمم و سه تا جوجه
من ۸۰ درصد خونه بابام بودم
با اینکه نه استراحت بودم نه لکه بینی داشتم هیچی
من حتی به شوهرم به اون بنده خدام ویار داشتم حالم بد میشد نزدیکم میشد
من کلا خونه خودم بودم ولی آخرهای بارداریم مادرم بهم سر میزد و تو کارها کمکم میکرد
به نظر من آسایش و آرامش خونه خود آدم خیلی بهتر از خونه پدر هست در ضمن دوری زیاد اونم چند ماه از خونه وهمسر اصلا درست نیست اونم تو این دوره وزمونه
اگه من جای شما بودم حتما برمیگشتم به شرطی که همسر و مادرت بیشتر هواتو داشته باشن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
53 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
