روزی که بتونی با پولدار تر از خودت هم نشینی کنی و معذب نشی
روزی که بتونی با فقیرتر از خودت بشینی و خردش نکنی
روزی که بتونی با باهوش تر از خودت باشی وهم صحبت بشی
روزی که بتونی با کم هوش تر از خودت باشی و مسخره اش نکنی
روزی که بتونی با عقاید و علایق دیگران کاری نداشته باشی
روزی که بتونی با زندگی شخصیه بقیه کاری نداشته باشی
روزی که بتونی.....
اونوقت میتونی بگی انسانیت داری
من همه این موارد رو میتونم ،ولی بازم پیش خودم فکر میکنم آدم خوبی نیستم
راستش من به گفته اطرافیانم: مهربونم، فداکارم خیلی زیاد،دلسوزم، راز دارم وخیلی خصلتهای خوب ادم مغرور یا دروغ گویی نیستم خودم از این بابت مطمعنم که دیگران دروع نمیگن ولی هرکار میکنم نمیتونم ادم مدهبی باشم نماز نمیخونم ولی خداروخیلی دوست دارم و شکرگزارشم، حجابم کامل نیست ولی بی حیا نیستم
به بقیه آدما ربطی نداره ولی عذاب وجدان اینکه اون دنیا باز خواست میشم دارم
نمی تونم خیلی سعی خودمو کردم ولی ته دلم به نماز ...اعتقاد ندارم
به نظرم خم وراست شدن واسه نماز معنی نداره من باید از روی عقل وشعور به خدا اعتقاد داشته باشم
یا رفتن به خونه خدا و صرف هزینه های گزاف درصورتی که همسایه یا برادرم از نداری شرمنده زن و بچه شه، یه پولی که واسه خمس و زکات بدم به دولت که نمیدونم خرج چی میشه چرا به نیازمندا ندم
خداروشکر انسانم مثل اینکه😐😂
ایول دقیقا
پس فکر کنم واقعا انسانم😂😂
پس من و انسانیت هنوز باهم خیلی فاصله داریم باید بیشتر تلاش کنم
