اولی دوس پسرمه که دو ساله میشناسمش کامل اخلاقشو میدونم منتهی برای جمع و جور کردن خودش حداقل یه سال زمان میخاد
دومی رو اخلاقی و خانودگی زیاد نمیشناسم اما ازش خوشم میاد و پسر خوبی به نظر میاد شرایط ازدواج رو هم کامل داره
اینم میدونم که اخلاق و رفتارای من فقط دوس پسرم کنارمیاد چون عاشقمه مشکلم اینه که من به اندازه کافی دوسش ندارم که محکم بیخیال دومی شم
قبلانم یه رابطه اینطوری داشتم که پسره بیشتر از من عاشق بود و واقعا دهنم سرویش شد تا تموم شد.
الان همش وجدان درد دارم که بخوام دوس پسرمو رد کنم کسی جز من نداره و داغون میشه بعدم این دومیه رو بیشتر دوست دارم حس خیانت بهم دست میده.
نمیدونم چه خاکی به سر بریزم
