فکر میکنم دیگه چیزی تو این دنیا نیست که بتونه منو خوشحال کنه اشتیاقم در مورد همه چیز و همه کس رو از دست دادم عین یه ربات شدم که یکسری کارهای از پیش تعیین شده رو هر روز دارم انجام میدم قبلا خیلی سرزنده و بااستعداد بودم ولی الان هیچی ازم نمونده نمیدونم چی شد که به اینجا رسیدم و اصلا نمیدونم چطوری باید خودمو نجات بدم
انگار هیچی برام مهم نیست همه چیز برام بی ارزش شده هر کاری که میخوام انجام بدم میگم که چی بشه و تقریبا حوصله ی هیچی رو ندارم
چیکار کنم
تنها نیستی
غم تو دلته بنظرم
افسردگی تونو درمان کنین
دارو که یدونه برای خوابم ک خیلیییی کم شده بود مصرف کردم
بقیش اینکه بسختی خودمو با اجتماع درگیر کردم
رفتم کلاس، خودمو ریلکس و کم کم پر از احساسات خوب شدم.... داروی خوابمم یادم نمیاد واقعا ولی خیلی خوب بود
من شاغلم تو طول روز کلی آدم میبینم و باید باهاشون برای کارم تعامل کنم کلی هم مسئولیت دارم ولی میدونید متاسفانه من مثل یه ماشین شدم نه چیزی رو حس میکنم نه ناراحت میشم نه خوشحال میشم هیچی فقط گاهی قلبم خیلی سنگین میشه
