اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اونهایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج! نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدمها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن ...
چه کسی گفته زمان طلاست ؟من مزه مزه اش کردم...زمان عین الکل است...ثانیه ثانیه میسوزاندو می رود در عمق وجودت مست مست که شدی چشمهایت را باز میکنی میبینی عمرت گذشته و تو ماندی و خماری از دست رفتن یک عمــــــــــــــــــــــــــــــــــــر ...فروغ فرخزاد
از داشته هامون لذت ببریم و بدونیم که همین چیزایی که شاید برای ما عادی شدن و دیگه به چشممون نمیان، آرزو و رویای خیلی از آدماست...🌱 ، بیشتر از هر وقت دیگه ای به دعاهاتون نیازمندم ، ممنون میشم اگه با دلای پاکتون یه صلوات برام بفرستید🥲💙
دو جین کار سرم ریخته...اول باید خورشید را به آسمان سوزن کنمو بعد منت ماه را بکشم تا به شب برگردد، سپس بادها را هل بدهم تا دوباره وزیدن بگیرند ...و آنقدر با گل ها حرف بزنم تا به یاد آورند روزی زیبا بوده اند ...بعد از تو این دنیا یک دنیا کار داردتا دوباره دنیا شود