نه ما کلا خانوادگی ازدواج زیر ۳۲ رو نمی‌پسندیم. و از نطرمون ازدواج اینچوری نیست که از فلان سن به بفد دیگه بدرد نخوره. واسه ازدواج باید اول خود آدم به یه جایی برسه و بعدش ازدواج واسه ارامش و پیشرفت دوطرفه و اینا باشه. و خب واسه همین کم‌کم دیگه ۳۲ ازدواج می‌کنیم و خیلیا تو فامیل حتی ۴۰ هم ازدولج کردن چون تا قبلش دنبال درس و موقعیت اجتمالی و شغل و اینا بودن و الان هم شعور زندگی کردنشون بالاست هم انتخاب خوبی کردن هم زندگی توبی دارن. من واسه خودم کم‌کم ۳۲ می‌پسندم اونم اگر خواستم ازدواج کنم ولی نخواستمم با مجردی مشکلی ندارم
اگر ادمی هستی که از نهایت ازادی های مشروعت استفاده کردی
تحصیلات داری
تجربه شغل داری
تجربه استقلال داری
خودت رو ونقاط ضعف و قدرتت رو میدونی
تجربه شکست عاطفی داری
انتظار منطقی از ازدواج داری
و مهم تر از همه با کسی اشنا هستی که بهت امنیت و ارامش میده
ازدواج بهتره
وگرنه مجردی
