من نمیدونم چرا خانمها همیشه حس مادری نسبت به همسرشون دارن؟ چرا به جای اون تصمیم میگیرن؟ چرا فکر میکنن حتی باید واسه اون آقا تعیین کنن که چی دوست داشته باشه و چی نه؟؟؟؟
خب اون آقا هم مثل همسرش یه سری خواسته ها داره.
چرا فکر میکنین طرف متاهل میشه باید ۲۴ ساعته در اختیار همسرش باشه و هرکاری اون میگه انجام بده؟؟
اون آقا سفر با موتور دوست داره، شما دوست نداری؛ خب چه اشکالی داره هر از گاهی بره سفر تنهایی؟
شما هم با دوستات یا خانواده اون چند روز رو بگذرون
یا حتی با اونا برو سفر چند روزه
مگه زندگی میدون جنگه؟ بچه بازیه؟ که تا چیزی برخلاف میل پیش بیاد سریع بگین رابطه بی رابطه....