عزیز جان این به خاطر تفاوت های زیاده اونا اینجوری نیستن زن وقتی بچه آورد رفت تو جلد مادری خودش فراموش کنه در فرهنگ اونا بچه ها از سن پایین مستقل هستن بچه ها بعد سه سالگی میرن مهد و مدرسه و اجباری ربطی نداره که بچه خانواده بپسنده یا نپسنده بچه ها تو سن مناسب از خانواده جدا میشن میرن سراغ زندگیشون مثل اینجا نیست تا بعد از ازدواج هنوز درگیر خانه پدری باشن از اون طرف تو فرهنگشون وقتی مشکلات داشته باشن دلیلی نداره با سوهان روحشون تو یه خونه بمونن و خودشون مستهلک کنن خیلی قانونی بدون مشکل از هم جدا میشن و بچه ها اسیب نمیبینن چون میدونن زندگی والدینشون به اونا ربط نداره میتونن به زندگی ادامه بدن ارتباط بعدی که بین پدر و خانومه دیگه و بین مادر و آقای دیگه شکل بگیره اصلا قبیح نیست پذیرفتن زندگی ادامه داره
اینا هم امکاناتش داشتن چراکه نه