شوهرم دیشب خیلی بد گریه میکرد

پدرش رو چندسالیه از دست داده خیلی زندگی سختی داشتن در گذشته فقیر بودن و پدرش گرفتار اعتیاد بوده 

ما  با خانواده ی خودم رفته بودیم سفر که دیروز از سفر برگشتیم دلش گرفت

همش به من تو سفر میگفت خوشبحالت پدرتو داری 

همیشه یه غمی تو چهرهشه

همش میگه من ک گفتم سفر نمیام چرا اصرار کردی منم گفتم والا اونجا ک خیلی بهت خوش گذشت خودم دیدم بعد گفت نه الان می بینی ک چقدر حالم بده من این زندگی رو نمیخوام دیگه زندگی برام معنی نداره 

من مادرمو نمیتونم سفر ببرم کجا بیام شاد باشم 

همیشه همینجوریه به یاد خانوادشه و یه جورایی فکر میکنه من و خانوادم خودشیفته و خوشحالیم و خودشو جدا میبینه 

گفت تو نمیدونی به من چی گذشته و خیلی سخت گریه کرد 

منم که دلسوز نمیدونم براش چیکار کنم.