من خداروشکر میکنم بخاطر بچه جدید چون بخاطر بچه اولم باردار شدم تا از تنهایی در بیاد اما خودم هدفهای زیادی داشتم که نرسیدم بهشون تو این هشت سال بچه داری و الانم یه نوزاد هیچ کس نیست کمکم کنه یا نگهش داره تا من برم دنبال یه سری مدرکام خونواده شوهرم خیلی خوشحالن که خونه نشین شدم خونواده خودمم که هیچ وقت کنارم نبودن افسردگی شدید گرفتم بگید چیکار کنم شاد بشم 😭😭😭
چیکار کنم به کارام برسم خیلی خسته میشم بعدشم کسی نیست بچه رو نگه داره درست‌ترم نمی دونم دقیقا چقدر بدم خوبه که بیاد بچه نگه داره به کارای خونه هم برسه پولم کمه منطقی بهم بگید
مهد خوب پیدا کن
بچه رو بزار مهد
اینهمه مادر شاغل از ۸یا۹ ماهگی بچه هاشون برگشتن سرکار
شمام فک کن دوراز جون عریزانت کسی نداری
بزارش مهد
کدوم شهری
بی کسی همین دیگه!!!!!!!
چون بچت کوچیکه به نظرم روی خودت کار کن
شرایط رو بپذیر
فکر نکن کار بچه داری و خونه داری کار کم ارزشی هست
برای خودت و مادر بودنت و وقتی که برای بچت می‌زاری ارزش قائل باش و بدون داری کار بزرگی انجام میدید
بدون تربیت و بزرگ کردن یک انسان از هر کاری سخت تر و با ارزش تر هست
بعد از هجده ماهگی میتونی آزاد تر بشی و
کمی از کاراتو تقسیم کن. از فرزند بزرگتر و از همسرت کمک بگیر
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
