پسرم پنج سالشه و میره پیش دبستانی
یه کوچولوی ۷ ماهه هم دارم
دیروز، روز اول مدرسه اش بود
تمام زمان کلاسو یعنی سه ساعت، من یا تو کلاس بودم یا دم در بودم که منو ببینه
کوچولوم گذاشته بودم خونه ی جاریم
مامانم یه شهر دیگس، مادرشوهرم خودشو زده به اون راه
خیلی فکرم مشغوله برا فردا و روزای آینده
برا بهتر شدن اضطراب جدایی باید چیکار کنم؟
از طرفی دیروز تقریبا تمام زمان کلاس پسرم داشت ناخن می‌جوید
با اینکه معلمشم خیلی مهربونه ولی اصلا نگاه معلمش نمیکرد، فقط چشمش به من بود
عزیزم کاملا مشخصه پسرت نیازش به امنیت روانی برطرف نشده شدیدا نیاز به محبتت داره و اینکه احساس امنیت کنه ....پسر ۷ ساله ت جدا از شما و باباش میخوابه ؟
از طرفی تو فکر کوچولو هم هستم، دیگه روم نیست بذارمش خونه جاریم
اشکال نداره عادت میکنه.منم پسرم همین مشکلو داشت .تقریبا یه هفته درگیر بودم.اما عادت کرد
پنج سال زود نیست من فکر میکردم شش سالگی میزارن پیش دبستانی
وایی یادم میاد منم همینطوری بودم هرجا میرفتیم مهدکودک مدرسه هرجا من همه چشمم به مامانم بود و اضطراب شدید داشتم در حد حالت تهوع ایشالا خوب میشه ولی به نظرم اگر بهتر نشد با مشاور صحبت کنین منم اخر همونجوری خوب شدم
اینکارو نکن بزار عادت کنه میتونی چند روزی پیشش باشی ولی سعی کن جلو چشمش نباشی ، کم کم فاصله بگیر مثلا یه روز بگو من اینجا پشت در میشینم روز بعد بگو حیاط میشینم ،دیگه کم کم عادت میکنه به بچه ها و اون محیط حواسش از شما پرت میشه
