سلام بچه ها شمام تا دانشگاه سر سنگین بودید و با اکیپ کاری نداشتید؟؟ یا مثلا خیلی با همه حرف نمیزدید در حد همون 1.2 نفر؟؟ البته من اینجوریم اونم نه با همه در حد دوستای خودم و دخترا نمیتونم برم بین پسرا بگم و بخندم و مشکله واسم شما چطور؟؟؟ و این خیلی بده نه؟ چون تو کلاسمون اکثرا با پسرا حرف میزنن و راحتن و.....
حدیث چشم مگو با جماعت کوران....! بعدِ هرسختی آسانیست.....🌚♥️خدایا عاشقتم🌹
من مصی ام، ۲۵ ساله، یک عدد نومزد(همسر)دارم که بعد از کلییی سختی بهم رسیدیم(همون جمله کلیشه ای) 😅🤷🏻♀️ ناقص بودن ضعف ما نیست طبیعت ماست 🤍🌱🦋 سعی میکنم انسان بهتری نسبت به گذشته ی خودم باشم 🌱🦋 نماد من 🦋 اس، به منظور رشد و تغییر مثبت. علاقه مند به مطالعه هستم📚 هیچ انسانی کامل نیست خودت رو بپذیر با تمام نقص هایت 💎 زندگیم ازونجایی شروع شد که درک کردم من یه انسان متوسطم هوش متوسط، زیبایی متوسط، پول متوسط و..سعی کردم با همین متوسط بودن بهترین نسخه از خودم باشم 🌱🤍 به خودم آمدم انگار تویی در من بود این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود ❤هرکسی از ظن خود شد یار من 🤍 farfalla🦋
من اوایل راحت نبودم.. ولی کم کم وارد اکیپ ها شدم. خیلی خوب بود اتفاقا. اون وسطا بودن کسایی که با هم بودند. ولی واقعا همه دوستیا لاس زدن نبود. خیلی جو خوبی بود. یادش به خیر. به خصوص لیسانس. الکی این روزها رو از دست نده با خودتو گرفتن و بقیه رو مسخره کردن نترس بابا. برو وسط با آدما آشنا شو. پسرهام لولو خرخره نیستن. آدمن!
با پسرا عادی برخورد میکردم ولی فقط یه تعدادیشون. اکثرا اصلا سمت من نمیومدن حتی سلام هم نمیکردن انگار ازم میترسیدن. بعدا یکی از پسرا بهم گفت اینا همشون احساس میکنن تو تحویلشون نمیگیری. خوب واقعا منم تلاشی نکرده بودم برای برقراری ارتباط واقعیت این بود که ازشون خوشم نمیومد و دنیاهامون خیلی فرق داشت