من واقعا به این نتیجه رسیدم که اصلا من نه براش مهمم نه دوستم داره چون مامانش خونه نداره پیره مجبوره که خونه ما باشه و دخترش یکماه اینجاست یکماه خونه دخترش اون یکماه که خونه دخترش شوهرم خیلی حالش بده اصلا با من حرف نمیزنه اصلا گرفته ست بهش میگم تو که اینقدر وابسته مامانتی چرا با من ازدواج کردی منو آوردی اینجا زجر بدی من واقعا وسط دل و قلوه دادناشون حرص میخورم برای مامانش لقمه میگیره با اینکه مامانش خیلی حال عمومیش خوبه و خیلی ام میخوره خیلی زیاد ولی همیشه نگرانشه طلا داشتم فروختم بدهید داد طلایی که مال مجردیم بود یک دستت درد نکنه نگفت بعد مامانش ماهی ۸ تومن حقوق میگیره اونو یکسره میگه خودش حقوق داره من دیگه اصلا از شوهرم خوشم نمیاد از مامانش که حالت تهوع میگیرم قیافش تو خونه میبینم از خود شوهرمم همینطور خیلی متاسفانه وابسته مادر و خواهرشه اینا باشن حالشخوبه میخنده رفتارش عالیه ولی نباشن اصلا حالش خوب نیست
چه بد😑
محبت خانواده ی شوهر برای پسرشون یکهو بعد از ازدواج گل میکنه
ازشون بدم اومده خانوادگی دیشبم بهش گفتم دیروز خواهرشوهرم زنگ زده به مامانش میگه چخبر؟ اینم میگه خودت که میدونی اینجا چخبره؟ واقعا من جز خوبی کاری نکردم جوری حرف میزنه انگار من دارش زدم
عزیزدلم 😔سخته واقعا
برعکس خانواده ی پسر
خانواده ی دختر همین که دخترشون عروسی کرد بهش کم محلی می کنند
من دلم خون است
ازدواج نکردم که دیگه مادر و پدر بهم محبت نکنند
سعی کن باهاش حرف بزنی بهش بگی ناراحتیت رو
مادرشوهر من یک کاری کرده فقط پسرهاش میرن اونجا تنها
اصلا هم نمیگه چرا خانمت را نیاوردی؟؟
مامان من همه اش میگه بدون شوهرت نیا
بعد چقدر از داماد پذیرایی
مادرشوهر من غذای خوب را برای پسرش می خواد
من از این آتش می گیرم که مادرشوهر من همه اش دنبال بهانه است پسرها را بکشونه خونه اش، اون هم بدون عروس و بدون نوه
بعد مادر من هی تاکید که اصلا بدون شوهرت جایی نرو
من جز خونه ی مادرم کجا دارم برم؟
من هم نمیرم خوب
ببخشید ولی چقدر بی فرهنگن خانواده ی همسرت 🤕😪
