ما بخاطر شرایطی تو دهاتیم یه همسایه داریم خیلی پرووووووووو با شهر نیم ساعت فاصله داریم نصفه شبی شوهرم دوبار رفته دنبالشون تا از پلیس راه بیاره یبار نوه هاش یبارم زنشون الان ساعت دوازده شب شوهرم مونده وسط جاده ماشینمونم خراب بودا میدونستن حالا من تنها تو خونه اونم تو جاده گیره کاش ادما انقد بی ملاحضه نباشن هوووف نمیدونم عصبی باشم یا اینکه بترسم و نگران بمونم اصن
تقصیر شوهرته....
حالا ماشینتون خراب بوده که مقصر اونا نیستن ، میتونستید قبول نکنید
خودتون رو دادین دیگ
مگه اژانس نداره
اگه کرایه میگیره ازشون که هیچی
اگر نه که شوهرت نباید قبول میکرد
نگو که دلم خونه . خونه ما شده کاروان سرای زنای همسایه میان اوقات فراغتشون رو خونه ما میگذرونن . خسته،شدم دیگه هر روز هفته خونه ما .
همیشه میگن حدمیانه روبایدرعایت کردنه افراط نه تفریط
حالااکه یکی دوباره اشکال نداره چی میشه مگه ،همون دعایی که پشت سرشوهرت میکنن خیلی خوبه،ولی درکل نبایدزیادازکسی توقع داشت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز