من شونزده سالمه. کتاب میخونم خیلی زیاد علاقه مند اطلاعات سیاسی ام و راجبشون میخونم. شیرینی و کیک برای خودم درست میکنم بعضی وقتا هم غذا، دارم تو خونه یکم با دیدن سریال انگلیسی خوندن دستور زبان و اینا سعی میکنم زبانمو تقویت کنم. در همین حد ازم بر میاد. قبلا گیتار میرفتم که به خاطر شهریه گرونش دیگه ول کردم. ولی بابام دست از سر من بر نمیداره. میگه خیلی بی عرضه بی خاصیتی همسن های تو الان کلی هنر یاد گرفتن جامعه تو دستشونه. هر روز این حرفو میگه. از یه طرف پول نداره که من برم کلاس اموزشی خاصی ولی فقط سرکوفت میزنه. میگه با این وضعیت الانت باید بری در آینده راه پله دستمال بکشی. خوب به نظرتون چیکار باید بکنم؟؟ شما که نوجوون هستین یا نوجوون های اطرافتون در چه حالن. ایده ای برای من ندارید؟؟ نمیدونم بابام داره این حرفارو به خاطر آینده خودم میزنه ولی خیلی تحقیر میکنه.
به بابات بگو خوب پولشو بده برم هنر یاد بگیرم هنر که نریختن تو کوچه جمع کنم
من‌عاشق شدم....
زبانم هروز دارم پیشرفت میکنم
موقع مدرسه درس میخونم.
T.
به بابات بگو بیاد خواهر منم ببینه مثل گاو میخوره و می‌خوابه هیچ هنری هم نداره فقط بخاطر اینکه ول باشه کلاس زبان و سرکار میره ، تازه هم ۱۷ سالش شده و عشق شوهره😂😂
بیس سالمه تنها کاری که میکنم
کتاب خوندن.گوشی.خوردن.خوابیدن
همین!
بش بگو بره اینستا بچه های خوب مردمو ببینه!
منم میشینم بی ال میبینم
الانم منتظرم دنجرس رومنسم بیاد🤣
برمم کوکوسبزی که مامانم درست کرده و گرم کنم😎😂
همیننن
خیلی خوب و کوشا هستی خدایی 😍🤩
به نظرم توی خونه از کلاسای انلاین استفاده کن و مثلا چیزایی مثل فتوساپ یا اتوکد یا برنامه نویسی یا طراحی سایت چیزای اینجوری هم یاد بگیر بعدها به دردت میخوره
من الان دخترم ۱۹ سالش نشسته داره سریال می بینه هیچ کاری هم بلد نیست قرار هن نیست بره پله دستمال بکشه
به بابات بگو هنر و استعداد ژنتیکیه به خودت رفتم، البته منظورم این نیست که شما بی‌هنری
به خدا بابامو خیلی دوستش دارم بی احترامی هم بهش نمیکنم ولی کلا یه خونه ۵۹ متری داریم یه اتاق شخصی ندارم جام وسط پذیراییه. این بابامم نشسته هی سرکوفت میزنه. دیروز میگفت اینقدر اسکلی دانشگاه قبول نمیشی. نمره ریاضیت خیلی کمه🥴🥴
دیگران رو نمی‌تونی تغییر بدی باید تحملشون کنی، خودت رو بزن به اون راه اهمیت نده. ولی اینو بدون که تو هیچ ایرادی نداری، پدر و مادر وظیفه دارد بچه‌هاشون رو همون جوری که هستن دوست داشته باشن. پدر شما هم لابد از سر دلسوزی میگه و نگران آیندته ولی متاسفانه دلسوزیش با جهل همراه شده.
