والدین سمی

راه نجاتت فقط همینه 

خیلی وقتا از سن شما این حرفا رو میشنوم ولی وقتی واقعیت رو میبینم میفهمم خیلی بدبین هستید به پدر و مادرها. اوتا قطعاااا خیر وصلاحت رو میخوان. فکر نکن درس خوندن تو شهر غریب اونم تو این اوضاع جامعه کار آسونیه. بابات ی چیزایی میبینه که تو نمیبینی.

فقط با این سختگیری‌هاشون باعث کارهایی میشن که خودشون در اینده‌ی خیلی نزدیک پشیمون میشن:/

منم شرایط رو تقریبا داشتم .با اینکه شهر کوچکی بودیم فقط محله خودمون رو بلد بودم .شهر دیگه ای دانشگاه قبول شدم و نمی‌دونم چطور شد که پدرم رضایت داد ‌. اما می‌دونی اشتباهم کجا بود ؟ اینکه وقتی رفتم شهر دیگه ای ، انگار منفجر شدم . اوایلش خیلی خوب بودم اما بعد خطاهای زیادی کردم. واقعا آدم محبت ندیده ای بودم اما بازم این دلیل نمیشه خطا و اشتباه کنم ‌.خلاصه که الان خیلی پشیمونم به قدری که میگم کاس هیچ وقت نرفته بودم . انشالله رشته خوبی قبول بشی و بابات هم راضی بشه اما واقعا خواهرانه ازت میخوام قدر خودتو بدونی 

چون خودمم همین مشکل دارم کاملا همو درک میکنیم 

من خودم فرزند ی پدری شبیه شما بودم و دقیقا اون موقع عین شما غر میزدم نمیگم سختگیری کنن اما الان از صمیم قلب ممنونشم که بهترین سالهای زندگیم به درگیری های عاطفی با پسرها و ... که دوستام بشدت درگیرش بودن حروم نشد و درس خوندم. پدر شمام دوستت داره که نمیخواد آلوده این موارد شی ولی شاید بلد نیست خوب عنوانش کنه یا از سختگیری زیاد کم کنه. موفق باشی

افرین دقیقا انگار فقط دخترا یه وسیلن که اختیارشون به دست والدینشون هست خودشون نه حق تصمیم گیری دارند نه حق اعتراض و از نظر خودشون میخواهند ضربه نخوریم ولی نمیدونن اینکار ها خودش بزرگترین ضربه هست 

در کل توی اینجور خانواده هایی همیشه به جرم دختر بودنت زجر میکشی بدون اینکه خودشون درک کنند با حتی بفهمند://

 نه من اصلا به ازدواج سنتی تن ندادم. ببین تجربه های زیادی دارم خیلیاش به دردم میخوره اما خیلی هاش هم لازم نبود . حتما برای زندگی دلخواهت بجنگ اما قدر خودتو پاکی الانت رو بدون .