۱۰ساله ازدواج کردم با زور خودم هنوز تو زندگی شوهرجان هستم . وقتی نامزد کردیم همسرم از روز اول گف بدرد هم نمیخوریم من نسنیده گرفتگ گفتم عروسی کنیم بهتر نیشه من بهش محبت کردگ علاقه مو بهش ثابت کردم و بعد ۹ماه عروسی کردیم بعد عروسی جنگ دعوا شروع شد بی دلیل بحث میکرد بی دلیل قهر میکرد و آخرش میگف تو خرابش کردی همش توپ جنگ رو مینداخت وسط بازی من . یکاری میکرد زبونم کوتاه بشه . مثلا میخواستم زندگیمون شیرین بشه من غذا درست میکردم مبگفتم بیریم بیرون پارکی بشینیم بخوریم روحیه مون عوض بشه و آخرش میرف خونه مادرش میشست تا شام بشه بعد بیاد بالا بگه دیر شده ولش کن . اصلا پای بند زندگی نبود . به اصرار گفتم بچه دار بشیم با گریه ازش خواستم بچه بیاریم . بعد ۵سال بچه اوردیم به لطف خدا . زندگیم اصلا عوض نشد شوهرم دم به دقیقه غر میزد بی دلیل . همش زندگی رو رو من تلخ میکرد . بچه رو شاهد تلخ زندگی کردیم
گذشت گذشت پسرم ۵سالش شد
و پسرم تنهام گذاشت پر کشید رف پیش خدا
الان ۴ماهه به تمام معنا تنها تنها شدم دلم شکست . همسرم تنهام گذاشته منو نمیبره پیش پسرم از دلتنگی در بیام .۳روزه میگم بریم پیش پسرم انگار نه انگار . چندبار هم گفته برو نمیخوامت . اما من همسرمو دوس دارم
کاش یکی بهمون از اول میگفت
چیزی که خرابه درست شدنی نیس که نیس
حالا باز این پیرزن ها بشینن بگن زن باید زنیت کنه
عزیزم خدا بهت صبر بده
چرا میخوای ازایشون بچه داشته باشی این که ازاول گفته بدرد هم نمیخوریم اصرار پشت اصرار داری الانم بعد این همه سال بازم میگه برای شخصیت خودت ارزش قائل شو
پشتوانه ایی داری آیا؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
