بچه ها توروخدا دلم خونه ، بگید چیکار کنم

من هزاران بار بهش گفتم ، اصلا گوش نمیده ، فکر می‌کنم بخاطر اینکه همه دخترا ردش میکنن ، دلش میخواد زهرش رو به خواستگار من بریزه ، که می بینه من اینقدر پشتشم یکم حرص میخوره ، آخه من یه زن ۳۱سالم دلیلی نداره برادر ۳۳ساله من مرتب برای زندگی من تصمیم بگیره، رشته تحصیلی‌ اشم روانشناسی موفقیت و در کنارش به صورت خصوصی روانشناسی شخصیت هم میخونه ، ولی نمیدونم بلانسبت شما این حجم از بی شخصیتی چطور توی وجود این بشر جا شده. 

بخدا نمیفهمه، اینقدر بهش گفتم دیگه خودم از تکرار حرفام خجالت میکشم، کلا در برابر فهمیدن خیلی مقاومت میکنه ، همیشه تصور میکنه همه خنگن و هیچ نمیفهمن و فقط خودش همه چیز رو میدونه ، همیشه یادمه اینطور بود ، وقتی یه چیزی رو میخواد توضیح بده اینقدر توضیح می‌ده تصور میکنه طرف مقابل هیچی حالیش نیست و به ۱۰مدل مختلف برات یه چیز رو توضیح میده ، که دوس داری داد بزنی بگی بابا میدونم اینقدر توضیح نده .

دوشب پیش بهش گفتم و تهدیدم کرد که شب توی خواب اگه ناچار بشه منو میکشه که بعد معذرت خواهی کرد ، ولی امروز باز بحث کرد باهام سر خواستگارم که دیگه دید من از موعظه ام پایین نمیام گفت من تحقیق میکنم بعد انتخاب با تو ، ولی میدونم دروغ میگه میخواد بره حضوری پسره رو ببینه رگشو بزنه منو از چشمش بندازه همون کاری که با خواستگار اولم توی سن ۱۷سالگیم کرد .

مامانم چی بگه زبون بسته

می ترسم جلو خانواده پسره عمدا بی احترامی کنه فراریشون بده ، من الان یه زن مطلقه ام و می تونم الان برم محضر به عقدش در بیام ، ولی میخوام با عزت و احترام برم این یکی هم مثل اولی از بی سرپناه بودنم سو استفاده نکنه ، به داداشم گفتم اذیتم کنی مثل شوهر اولم خواستگاری بعدیم می برم خونه دایی ام ، عصبی شد و داد بیداد کرد و متوسل شد به تهدید ، ولی من واقعا از نظر روحی به آرامش نیاز دارم ، نمی تونم دیگه مثل گذشته دلهره خانوادم رو داشته باشم، تا جایی که تونستم و از دستم بر اومد سر و سامان به زندگیشون دادم دیگه باری رو دوشم نیست، آیت پسر واقعا از همه نظر برای من ایده آل و مطمئن ام با توجه به تجربه حدود ۷سال زندگی مشترک کنار این یکی خوشبخت میشم،

خدا نکنه خانووم 🥰 ان شاءالله سلامت باشی ، خوش قلب