من خودم با بقیه مهربونم و ب شادی بقیه شادم اما بنظرم هر کی هر چی داره نباید از مزایاش برای کسی ک اون چیزو نداره تعریف کنه طوری ک بگه اصلا میام شهر خودم حس روستا بهم دست میده و دلم میگیره. قرار نیست چون خدا شرایط بهتری برای بقیه تعریف کرده حالا بنده ی خدا ب بنده ی دیگش شماتت کنه و منی ک چون در سال کنکورم پدرمو از دست دادم و بعد از اون زندگی چهره ی خشن و سختشو بهم نشون داد و نتونستم درس خوبمو ب ثمر برسونم بشینم پای حرفای کسی ک آرزوهای منو زندگی میکنه. من میگم حواسمون به حرفا و رفتارمون باشه. شاید وقتی داریم از کیفیت کفش خارجی مون تعریف میکنیم ک راه رفتن باهاش خیلی راحت تره.. اون طرف تر کسی ب سختی داره ویلچرشو تکون میده تا بتونه قدمی برداره..
و مایی ک دست خودمون نبود مشکلات زندگی مون
میتونست جاهامون عوض، بشه. پس با شماتت ب دیگران ناشکری نکنیم