بچه من اضطراب جدایی داره شدید حتی دسشویی هم میرم یه گوشه در باید باز باشه یه ثانیه از پیشمون کنار نمیره حتی نمیره اتاقش تنها بازی کنه میگه بیا بشین پیشم من بازی کنم تو اتاق میترسه ترکش کنیم نمیشه هنوز جدا کنم اتاقشو بچه دیوونه میشه خدایی نکرده
اصلا زود نیست اشتباه منو نکن
سر پسرم دلم نمیومد جاشو جدا کنم موند تا ۳.۵ سالگیش
نگم برات که پدرمون در اومد تا جاش جدا شد.
همچنان بعضی شبا میاد بیدارمون میکنه که من تنهاام باباش میره پیشش میخوابه.
ولی دخترم نه. الان ۶ ماهه جاشو جدا کردم اصلا بهانه نگرفت و اصلا نمیاد پیشمون بخوابه. نهایتش برای اب خوردن میاد بیدارم میکنه و میره تو تختش میخوابه
منکه پسرم میره سوم هنوز،کنار خودم رو زمین میخوابه
پایین تخت خودتون واسش رختخواب جدا پهن کن
نذار تو تخت خودتون بخوابه عادت میکنه دیگه جدا کردنش سخت میشه
واقعا چرا نمیتونم درک کنم کسایی که بچه رو میارن تو تختشون آخه عزیز دلم شما هر چیم بگی بچه هست و یا خوابه همه چیز رو حس میکنه بچه خیلی باهوشه
یعنی بچه رو میزارین وسطتون موقع خواب خوب اون موقع مثلا بخوای با همسرت رابطه برقرار کنی چجوری میتونی با حضور بچه استرس نگیری و راحت باشی 😐
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
