با توجه به تجربیات خودم و دوستانم این تاپیک را میذارم برای آدمایی که قصد عمل خیر دارن
۱. اگر معلم یا کادر درمانید از علمتون مایه بذارید نه از پولتون.و خصوصا در روستاهای محروم کار کنید ولی قبلش از یکی از معتمدین محل بخواهید شما را معرفی کنه وگرنه رایگان بودن خدماتتون براشون ممکنه قابل هۻم نباشه و حتی بدبینانه بهتون نگاه کنن. مثلا همکارمن استاد برجسته و معروف در زمینه ایلتس وGre هستن توی روستا کلاس رایگان گذاشتن و حتی از تدریس حروف شروع کردن تعدادی از مادرهای روستاییها مسخرش کرده بودن و گفته بودن این اگر سواد داشت تو زعفرانیه تدریس میکرد نه اینجا یا به یه پزشک حاذق متخصص قلب گفته بودن داره از ما به عنوان موش آزمایشگاهی استفاده میکنه درحالیکه مطبش بالاشهر تهرانه و نوبت گرفتن ازش خیلی سخته...
۲. اگر قصد انجام خدمانی مثل ظرف شستن در آشپزخانه مساجد وحسینیه ها اطعام نیازمندان یا تمیزکردن اماکن عمومی رو دارید ناشناس و فروتن بمونید. برید جایی که غریب باشید و چند ساعت خدمت کنید.
۳. بابت خدماتتون منت نذارید جز در مورد اول برای هر خدمت دیگه لازم نیست بدونن کی هستید. اگر دلتونو شکستن کار خوبتونو رها نکنید