منم بخاطر بچه هام موندم وگرنه مرگ صد رحمت داره ب این زندگی
ولی تصور کن کسی ندارن واس مدرسه بیدارشون کنه
بچه ن متوجه نمیشن کیفشون مرتبه یا نه؟
لباساشون اتو زده نیس
جوراباشون سرجاشون نیس
درسشون چی؟ کسی کمکشون میکنه آیا ؟
شبا کی بغلشون میکنه؟
دلشون واس مادرشون تنگ بشه کی میتونه جبران کنه واسشون؟
پری بشن به کی بگن؟
شب عروسی چی؟؟ کی استرسشو ازشون برطرف میکنه؟ بشون امید بده؟
کی پشت سرهم بزنگه مطمئن شه بچه ش سربازی غذاش خوبه؟ مریض نیس؟
کی واسش بره خاستگاری؟
کی غذاشو گرم کنه؟ شب دیر بیاد نگرانش باشه؟؟