اگ برگردید ب عقب حد و حدودتون رو ب عنوان ی تازه عروس چطوری تعیین میکنید؟؟

حرص نمیخورم

فقط همین

خیلی تو منگنشون میزارم

حیف من بود انهمه راه اومدم باهاشون

من مثل پرنسس ها بزرگ شدم دست ب سیاه و سفید توو خونمون نزدم کلا هیچی اما نامزدم میگه توو خونه خودمون توقعی ندارم اما توو مهمونی ها و دورهمی ها مادرم بلند میشه تو هم کمکش باید بکنی یا اگ ی روزی مریض بود باید هواشو داشته باشی چون دختر نداره

میشینم سر جام

بیخودی رو نمیدم

مهربون نمیشم

با تعریف و تمجید عذاب وجدان نمیگیرم

دلسوزی نمیکنم

سنگ میشم

ولی نمیشه ذاتم نمیتونه اینجوری بشه حتی اگه برگردم عقب

هیچوقت با خانواده ش درد دل نمیکردم اگ مشکلی با شوهرم داشتم نمیزاشتم بفهمن. احترام حفظ میکردم اما صمیمی نمیشدم. و کاش خانوادم یکم سخت میگرفتن بهشون ک به دروغ روز خواستگاری نگن کمک میکنیم و نکنن این دیگه دست خودم نبود 

ببین تجربی یه

من خودم تازه عروسم مثلا

۱ساله عروسی کردم

فرهنگ با فرهنگ فرق داره، ادما متفاوتن.

شاید روش من رو مادر شوهرم جواب بده

اما رو مادر شوهر کسی دیگه جنگ راه بندازه

اما در کل خیلی اجازه نده باهات راحت بشن

که اگه شدن، میبینی چه تفاوتا بین تو و جاری احتمالی گذاشته میشه.

تجربه من بعد از ۸سال اینه.دعاکن گیر آدمای باشخصیت و صادق و باشعور بیفتی.در غیر این صورت هررر سیاست و رفتاری هم به خرج بدی فایده نداره.باید شعور رابطه داشته باشن و انسان باشن

فقط با خواهرشوهرم خیی گرم نمیشدم وگرنه بقیه شون اوکین 

اینکه از مهربونی خودت کاری انجام بدی بد نیست

اگه (( باید )) برات تعیین بشه این بده

خانواده شوهر هرچی گفتن و هرچی کردن به یه ورم هم نمیگیرم . اصلا صمیمی نمیشم . تو جمع هاشون شرکت میکنم ولی حرف اصلا نمیزنم. انگار کر و لالم.. 

البته اینارو الان بعداز ۱۳سال خون دل خوردن فهمیدم و دارم انجامش میدم 

این بلا سر منم اومده.گفتن شغلش اینه و باهم کار میکنیم و سهمش انقده.ولی دروغ بود 

من ازش ی چیزایی خواستم اونم گفت پس منم ازت میخوام و خواستش این بود الان نمیدونم مامانم میگه ی روزی من نباشمم باید کار کنی اما خب مثلا بم گفت اگ مریض حال باشم میتونم کار نکنم 

اصلا چه معنی میده

حد و مرز تعیین کرده برات

مگه شما هم نسبت به خانوادت تعیین کردی؟

اینجوری که خیلی سخته