من خودم بیشترین جمله ای که میخوندم و هنوزم میخونم اینه: پوست سفیدم تضاد خاصی با لباسم برقرار کرده بود. توی آینه خودمو دیدم و واسه بینی خدادادی عملیم و لبای قلوه ایم بوس فرستادم چهرم با یه ریمل و برق لب خیلی تغییر کرد. با صدای مامانم که میگفت چقد میخوابی از نرده های عمارت سر خوردم و با خنده مشغول خوردن آب پرتقالم شدم😂
آرتام با قد سه چار متریش سهام دار بزرگترین شرکت فلان
با ادکلن تلخش هوش از سرم برد
نگاه سردی بهم انداخت و پوزخندی رو لبش نشست..
موهاش بوی عطر گل یاس میده. تو 90 درصد رمانا خوندم
رمان های اینطوری رو فقط تو سایت دیدم
تو واقعیت رمان های بهتری خوندم
ولی تو همبن سایت زیاد دیدم
آرتین پسرعموی چشم آبی من،با جذبه ی مردانه و موهای مشکی زد تو گوشم
گتسبی بزرگ
صفحه آخر یه جمله بود : نشسته بر قایق حقیقت پارو بر آب می زنیم و همچنان به سوی گذشته رانده می شویم
چندین سال پیش خوندم ولی هنوز تو حافظه ا هست
بر باد رفته برای من مثل کتاب دعا بود. بعد از این که یک دور کامل خوندمش، هر از گاهی از یه جاییش همین‌جوری شروع به خوندن می‌کردم. فکر کنم سی چهل باری دوره‌اش کردم.
دریک لحظه مرا در بغل خودش گرفت و با دنیای دخترانه ام خداحافظی کردم
من رمانهای خارجی میخوندم خیلی سال پیش
اصلا از نوشته ها چیزی یادم نیست
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
