اینم بهونه جدیدشه

عزیزم ، حتما خوبی های داره که انتخابش کردی.. ولی اگر از این زاویه نگاه کنی، که علت رفتارهاش والدینش بودن، شاید کمتر به دل بگیری و یا شاید دلت بسوزه براش... به نظرم بیشتر باهاش حرف بزن.. از خاطره های بچگی اش بگه.یکی از راههای روانکاوها اینکه می گن از بچگی ات بگو... بزار بیشتر باهات حرف بزنه... از ناراحتی هاش، از دلخوری هاش.. مستمع باش، باهاش رفیق شو...همه ماها گیر و گرفتاری داریم، بعضی بیشتر بعضی کمتر.... گاهی خودمون کنترل می کنیم. گاهی نه

مثلانا، می بینی ته این تیشرت که قهر کرده براش، اینکه ناخوداگاه، یاد داداشش افتاده که لباس هاشو میپوشیده و بهش زور می گفته،.... اصلا خودش الان نمی دونه به خاطر اونه.. ولی مغزش یکهو پیام میده واکنش شدید بده.. 

بچه وسطه؟

حالا به نظرم کارگاه های والدین و فرزندان و با هم شرکت کنید، یا مثلا فایل صوتی دانلود کنید با هم گوش بدین... همون باعث میشه، رفتارش بهتر بشه... 

ببین اون از بچگی یاد گرفته دنیای جای خوبی نیست، اذیتت می کنن، قهر باشن و همیشه توی هرچیزی اینو پیدا می کنه،همون طور که خودت نوشتی دنبال بهانه هست. چون اون امنیت از والدیتش نگرفته

از طرفی شما هم ناراحت میشی ورفتارش و شخصی به خودت می گیری، در صورتی که واکنش های همسرت گیر و گرفتار شخصی اش هست. 

به خاطر بچه ات بهش کمک بده