برو یه جای خلوت بشین ، ترجیحا رو به آسمون
چند دقیقه ای سکوت کن و بعد بگو خدایا دلم گرفته...
اگه صدایی نشنیدی بازم تکرار کن،
بگو خدایا دلم گرفته
یهو حس می کنی یکی صدا تو میشنوه
غرق در شوق میشی
اشکت سرازیر میشه و اینبار با اشک میگی خدایا دلم گرفته
صورتت خیس میشه و حس میکنی خدا کنارت نشسته و داره آرومت می کنه
تمام وجودت میشه امید
میشه انگیزه و حال خوب
میشه شادی
دل غبار میگیره ، مثل پوست مون که هر روز کلی آلودگی روش میشینه و شستشوش میدیم
قلب مون هم نیاز به شستشو داره.
نیاز به اتصال به یه منبع بی نهایت داره برای زلال شدن و پاک شدن از دغدغه ها و نگرانی ها
روح مون از خداست و باید گاهی به خدا متصل بشیم و سیرابش کنیم.
انسان گاهی حس می کنه همه چی داره و هیچی نداره
حتی نگاه می کنه می بینه جسمش هم داره پیر میشه
اما می دونه روحش جاودانه است و میل به جاودانگی داره و این میل باعث شده انسان به جاودانه ای به نام خدا توجه نشون بده.
این توجه با سنسور هایی تو بدن ما قرار گرفته و اون سنسور ها همین گرفتگی دل ماست.