حق داری عزیزم
چند هفته اول بعد از زایمان خیلی بده، همه چی میریزه به هم خواب و خوراک و هورمونا و…آدم هی میگه عجب کاری کردم که زندگی به یک ثباتی رسیده بود بچه دوم آوردم همه چی ریخت به هم.
منم دوتا پسر چهار و یک ساله دارم پارسال توی وضعیت شما بودم با این تفاوت که مادرم رفتن به رحمت خدا و کمکدست نداشتم.
بندهخدا خواهرم دو هفته اول موند و کمکم کرد ولی خودش هم دوتا بچه کوچیک داره با پسر من میفتادن به هم، یه بلوایی توی خونه بود که لحظهشماری میکردم خودم تنها شم همه کارامو بکنم.
سعی کن مایعات شیرافزا زیاد بخوری، شیرت که راه بیفته حالت از لحاظ روانی خیلی بهتر میشه.
به مامانت یا کارای نوزاد رو بسپر یا خونه، هر کدوم که براشون سبکتره، شبا هم که همسرت هستن حتما کمک بگیر که بتونی استراحت کنی.
در مورد پسر بزرگت هم نگران نباش اگه باباش سر عصر میتونه یکی دو ساعتی ببرش پارک که یه هوایی بخوره خیلی خوبه.
غصه نخور،سال دیگه اوضاع خیلی خوبه،همبازین و زحمت تو خیلی کمه، همه به من میگفتن اما باورم نمیشد