به هیچکس دل نبندیم، به هیچ لحظه خوشی دل خوش نکنیم، به آدما اعتماد نکنیم و دوسشون نداشته باشیم و همش منتظر یه اتفاق بد باشیم واقعا تهش چی میخواد باشه؟ زندگی بدون عشق و دوست داشته شدن و دوست داشتن چه سودی داره؟ اعتماد نکنیم و خیالمون ناراحت باشع تهش چی میشه اخه چه سودی داره؟ :)
حرفتو با تک تک سلولام قبول دارم
نمی‌دونم ولی ما که با همین روال جلو میریم خبرشو می‌دیم بعدا
خب درده وابسته شدن و اعتماد کردن خیلی بزرگه و زخمش برای همیشه باقی میمونه :) پس میریم تو لاکه خودمون به کسی دل نمیبندیم و اعتماد نمیکنیم و تو تنهایی میمیریم 🙂💔
دل بستن با اختلال وابستگی بیش از حد فرق داره، اینکه بعد از هرخوشی منتظر یه اتفاق بد باشی یک نوع اختلاله وباید طرف درمان بشه، اعتماد نکردن با اختلال پارانوئید فرق داره
توی زندگی ما با اعتماد نکردن به کسی نمیمیریم بلکه زندگی بیشتر روی خوشش رو نشونمون میده، با آدم درستش باید دوست شد، باآدم درست باید وارد رابطه شد وتاوقتی پیدا نشدن تنهایی بهترین گزینه اس، ادم باید برای سلامت روانش ارزش قائل باشه.
هیچکس بدون عیب نیست، توهم یکجور نقص داری اونم یکجور نقص، ولی بحث اینجاست که چطور اون رابطه ارو سرپا نگه دارین، میدونین چطور نقصای همو برطرف کنین و درک کردن لازمه روابط سالمه
آدم درست با وجود نقصایی که داره میدونه چطور درک کنه، کی بمونه ، کی بره و کی شخص مقابلشو سرپا نگه داره.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
