اگه هدفتون ادامه زندگیه بخاطر پسرتون
خب باید خودتونو فراموش کنید
به این باور برسید ک هدفی برای ادامه ندارید و ب مرور زمان اتومات بی تفاوت میشید نسبت ب کارایی ک میکنه...
ولی اگه خوشحالی پسرتون براتون مهمه
همچین زندگی کمتر از طلاق بهش آسیب نمیزنه شاید بیشترم باشه.
جایی ک احترام و اعتماد و عشق وجود نداشته باشه جای خوبی برای بچه نیست
نظر من اینه خودتونو به مردن روح عادت ندین بفکر تغییر باشین اصلاح شیوه زندگی
حالا هر روشی میتونه باشه