آیا طرز فکر من اشتباهه؟

من میگم درسته خیانت خیلی سخت و غیر قابل توجیهه

درسته ادم میشکنه و از اثرات دیگش نمیگم خودتون بهتر میدونین

ولی اینم درسته ی زندگی رو ب سختی بسازی بعدش بذاری بری؟

پس تکلیف اونهمه زحمتی ک کشیدیم چی میشه؟عمری ک رفته چی؟برا بعضیا بچه هم هست نمونش خودم🙂

این خوبه سختی و خیلی وقتا نداریشو ما بکشیم بعد یکی دیگه بیاد اماده بخوره؟

من میدونم ادم هیچی ازش نمیمونه ولی اگه طرف پشیمون بشه بهتره و التماس کنه برای ساختن دوباره یا این ک تمومش کنیم بریم؟بریم یکی دیگه بیاد جامون؟

یکی منو قانع کنه🙂چون خیلی برام سخته برم

جدایی برای من سخت نیست موندن و دوباره ساختن الان برای من خیلی سخت تره