ادامه شو گذاشت لطفاً لایکم کنید
دوباره گفت بیخیال جوونیم بیخیال زندگیم و هرچی تا الان پیش اومده
بخاطر بچه هام میسازم تا نگن بچه طلاق بودن
مادرم بهشون گفت اگر طلاق بگیرین حداقل دیگه بچه هات ارامش و اسایش دارن
گناه دارن هر روز دعوا و سر صدا باشه هر روز استرس داشته باشن مبادا مادرشون چیزیش بشه
فاطمه میگفت هربار که کتک میخوردم به یکساعت نمیکشید علی پشیمون میشد میومد به پام میوفتاد میگفت غلط کردم دست خودم نبوده ، میگفت علی میومد گریه میکرد میگفت بخدا من خیلی دوستت دارم ولی دست خودم نیست خون جلو چشامو میگیره نمیفهمم چیکار میکنم
میگفت انقدر گریه میکرده و التماس که ببخشم ، منم دلم به حالش میسوخته و میبخشیدم
تا اینکه بعد یمدتی پس از ۱۸ سال زندگی مشترکی که داشتن تصمیم میگیره طلاق بگیره
چقدر کشش میدی
مثل اینکه این بار واقعا تصمیمش جدی بود چون از تهران قهر کرد اومد خونه عمم شهر خودشون
دوماه قهر بود و پا نذاشت خونشون
هرچی شوهرش اومد التماس کرد گریه کرد به همه اقوام و اطرافیان رو انداخت که توروخدا من دوستش دارم من دست خودم نیست قول میدم برم دکتر درست شم بخدا این بار فرق میکنه
اما فاطمه میگفت من دیگه خسته شدم دیگه نمیتونم باهاش بمونم جوونیم گذشت حداقل نمیخوام الان توی تنش و استرس باشم الان دیگه ارامش میخوام
حتی ما باورمون نمیشد ولی از عشقش به علی چشم پوشی کرد و رفت اقدام کرد واسه طلاق
توی این مدت علی خیلی اومد خیلی سعی کرد که فاطمه رو برگردونه
همونجور که گفتم علی خیلی دوستشون داشت هم فاطمه رو هم بچه ها رو
ولی دست خودش نبود که بیماری روانی داشت و تا عصبی میشد خون جلو چشاشو میگرفت و هرچیزی بود و نبود خورد خاکشیر میکرد
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
