سلام به همه . من نمیدونم این چه مرضیه که دارم ولی اینطوریم که یه مهارتی رو که بهش علاقه دارم اولین بار با کلی ذوق و شوق انجام میدم و فکر میکنم که همیشه این هنر یا مهارت رو انجام خواهم داد و پرورش میدم . ولی انگار وقتی یه بار اون کارو انجام میدم با اینکه واقعا به اون کار علاقه دارم و استعدادشو دارم ولی دیگه انگار حوصله یا انگیزشو ندارم که اون مهارت رو در خودم پرروش بدم انگار هیجانش میره با اینکه اون کارو دوست دارم و میدونم که اگه حرفه ای ادامش بدم خیلی موفق میشم. نمیدونم از تنبلیه یا اینکه چون از نتیجه ی اولین کارم راضی نیستم هیجانش میره و ادامش نمیدم اینم بگم که به شدت کمالگرا هستم حتی اینو اطرافیان هم همیشه از رفتارام میبینن شاید واسه این اون مهارتو در خودم پرورش نمیدم که منتظر بهترین موقعیت برای انجامش هستم این مشکلم خیلی ذهنمو درگیر کرده و شایدم به نظرتون مسخره بیاد ولی برای من خیلی مهمه و ذهنمو درگیر کرده چون هر وقت میخوام تو یه زمینه ای مهارت کسب کنم اینطوری میشم شایدم علاقم رو پیدا نکردم ممنون میشم اگه اطلاعات یا تجربه ای دارین کمکم کنین 😍
اراده ات ضعیفه
پشتکار قوی ندارید
همش حس میکنم یه اختلالی مرضی چیزی دارم که مانع پیشرفتم تو هر زمینه ای میشه😂🥲
توهم مثل منی یه کاریو با شوق و ذوق انجام میدی و بعدش برات کسل کننده میشه به نظرم تو هنوز از خودت مطمعن نیستی که بدونی چقدر میتونی به اون کار اهمیت بدی فکر میکنی به یه چیزی علاقه داری در صورتی که نداری. چند وقت بگذره دوباره به اون کار علاقه پیدا میکنی به نظر من حتی با اینکه علاقه‌ات نسبت بهش بره به کارت ادامه بده تا عادت کنی هیچوقت عادت نکن کاری رو نصفه و نیمه رها کنی وقتی شروع به کاری میکنی تا تهش پیش برو وگرنه همینجوری عادت میکنی و تو زندگی توی هرکاری به جایی نمیرسی
خیلی برام عجیبه که یکی به یه کاری شدید علاقه داره و همونو ادامه میده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
