ما در واقع شهرستانی هستیم ولی اومدیم تهران زندگی میکنیم.خواهر شوهرم اومده میگه کلید در خونه شهرستانتونو به من بده تا برم پیراهنتو:بردارم ببرم عروسی آخه منم رو لباسام خیلی وسواس دارم نه دوس دارم لباس کسیو بپوشم نه کسی لباسمو بپوشه.بنظرتون چهجوری بپیچونمش که ناراحت نشه؟؟؟؟
بگو دادم به خواهرم یا کسی بپوشه . دم دست نیست
بگو دادمش ب دوستم چه چند وقت دیگه عروسی داره
من بودم میدادم دیگ هملباسو نمیپوشیدم
بگو لباسم دست کسی دیگه س
شاید نمیتونه لباس بخره ، ثواب میکنی ، بعدش بده اتوشویی که بدت نیاد
این دیگه واقعا زیادی پررو بود😐
نمیدونم من بلد نیستم الان متخصصین میان
بگو لباسم تو اخرین مراسمی که پوشیدم استینش یا فلان جاش پاره شده
بگو کلید رو باهامون اوردیم تهران کسی شهرستان کلید نداره
بعدشم بگو بازار کارای قسنگی دارن یا اگه کار خاصی مد نظرته بگو برم من برات میگردم پیدا میکنم از اینجا بخر
بگودست دوستمه یا ایراد داشت دست خیاطه
هر چند من میبودم میدادم بهش
بگوباشه ولی نده تاازروبر
بگو رو لباس حساسم. اگر قول میدی عرق نکنی و بعدشم بدی خشکشویی و بیاری بزاری سر جاش باشه برو ببر
بگو دوس ندارم بدم. چقدر رک بودن خوبه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
