راجع به احساساتتون بنویسید. من خودم خیلی داغونم. هیچ امیدی به آینده ندارم و آینده برام خیلی ترسناک و بی روحه. دلم میخواد هرچه زودتر بمیرم
وای عزیزم این چه حرفیه شوهرم منم اینجور بود ولی معجزه شد الان دختر ۴ساله دارم
مام بچه دار نمیشیم ولی اونقدر بی قرار نیستم اما اگر واقعا حس میکنی نیاز به بچه داری جداشو
از همین الان تکلیف خودتونو مشخص کنید چون پا بزاری به سن شاید ازش کینه بدل لگیری که بخاطر اون نتونستی مادر بشی. البته راه های دیگه هم هست اگه شوهرت راضی باشه میتونید بچه به فرزندی بگیرید
من اگر جای شما بودم هیچوقت به‌خاطر بچه به شوهرم حرف بدی نمی‌زدم یا حتی به جدایی هم فکر نمی‌کردم.
آخه چرا توی ایران همه چی به بچه‌دار شدن و بچه بزرگ کردن خلاصه میشه. تازه من میگم صبور باش شاید خدا نگاهی به دلت کرد به خاطر صبوریت صاحب فرزند شدین عزیزم
چون من فقط یک خواهر داشتم که ۱۰ سال پیش فوت کرد. پدرم هم ۳ سال پیش فوت کرد. فقط یک مادر برام مونده. اگر روزی مادرم هم از پیشم بره هیچ خانواده ای ندارم، هیچ همصحبتی ندارم، هیچ امیدی ندارم. زندگی بدون خانواده برام خیلی ترسناکه
گفتنش سخته ولی جدا ش بهتره یه عمر زندگیه اینجوری خدای ناکرده مریض میشی. من چن ساله ازدواج کردم ولی شوهرم نمیزاره بچه دارشیم میگه شرایط شو ندارم بچه دوس ندارم ولی میره ا برادرزاده هاش بازی میکنه ازش بدم میاد این حس تو درک میکنم کاملا. گفتم یه سال دیگه هم بهش فرصت میدم اگه بخودش تکونی نداد منم یفکری میکنم بحال خودم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
