کی تجربه داره
با درمانش بهم بگه لطفا
پاچه گرفتن مدام گریه کردن زود رنج شدن وهزاران علائم این مدلی اگ بتونی بری دکتر خیلی خوبه من از همون زمان چون به فکر خودم نشدم عصبی شدم
مثلا تموم خانوادم و جلو چشام میکشتن هم واسم مهم نبود،کاملااآا خنثی نسبت به همه چیز
همسرم جدی تهدیدم کرد که زندگی از دست رفت،درست شدم😁
خستگی ، بی‌حوصلگی ، بدعنقی،عصبی شدن،زیاد شدن یا کم شدن اشتها، بیخوابی شبانه یا پرخوابی و مدام خواب آلودگی و...
البتههه ممکنه اینا نشونه های کمبود ویتامینم باشه.
قرص های خفیف میدن واسه افسردگی معمولی ک حتی بری دکتر عمومی هم میتونه واست بنویسه
من هنوزم میاد سراغم میجنگم
من حس خفکی میکردم تو خونه همش خودبخود چشام پر اشک میشد میزدم زیر گریه , راه حلشم این بود که هر شب شوهرم میبرد با ماشین دور میزدیم روزا هم میرفتم خونه مامانم تنها نباشم
نمیدونم واسه منم افسردگی بود یا نه ،ولی اوایل ک زایمان کرده بودم واسه همههههه چی گریه میکردم ،ی چیزایی ک الان خندم میگیره،بی حوصله و خسته هم بودم ،شوهرم و خانواده هامون خیلی خودم رو داشتن زود خودمو جمع و جور کردم فقط دو سه هفته اینجوری بودم
من احساس ضعف جسمی میکنم
فک میکنم میخوام بمیرم همش خواب مرده ها رو میبینم
نکنه میخوام بمیرم
چند وقته زایمان کردی؟اگه تازه است و از ترس زردی چیزای سرد خوردی ،حتما گرمی زیاد بخور بهتر میشی ،اگرم ده روز از زایمان میگذره دیگه شروع کن قرص آهن و مولتی ویتامین و کلسیم بخور ،این حال روحی بیشترش واسه ضعف جسمیه ،میفهممت این ک میگی خواب مرده و اینا میبینی منم همینجوری بودم حس میکردم قراره بمیرم ،به تغذیه ات خیلی برس ،از بقیه هم بخواه درکت کنن و هوات رو داشته باشن من اینجوری خوب شدم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
