ممکن است که یک حسنه، هفتصد برابر پاداش داشته باشد. اگر مصلحت باشد در دنیا عطا می کنند اما اگر مصلحت نباشد، پاداش آخرتی عطا می کنند، اما یک حسنه را که پروردگار به موسی بن عمران (علیه السلام) فرمود آن حسنه بر عهده من است و بنده ام را از دنیا نمی برم تا در همین دنیا چند برابر به او پاداش بدهم و آن این است که اگر کسی یک دینار برای حسین من خرج کند، تا از دنیا نرفته است پاداش او را هفتاد برابر خواهم داد.
توقع نداشته باشید که این هفتاد برابر در مال انسان باشد. گاهی می بینید پولی را در راه حضرت سید الشهدا(علیه السلام) و برای فرهنگ ابی عبدالله (علیه السلام) و جلسات ایشان خرج کرده اید، اما خداوند متعال طور دیگری جبران می کند؛ مثلًا عمره ای نصیب شما می کند که در ذهن شما نمی آمده و شما را کمک می کند که این عمره را با اخلاص انجام دهید.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: این عمره وقتی انجام گرفت، پاداش آن مطابق این است که ده بار سطح کره زمین را از طلا بچینید و در راه خدا صدقه بدهید. این لطف حضرت حق است. گاهی نیز آیات قرآن مجید برای حسنه دادن، عدد معلوم نمی کنند. می فرماید: شما این کار خوب را انجام بده، پاداش آن نامعلوم است؛ آنچه خودم بخواهم، اضافه می کنم ،«وَاللَّهُ یُضَعِفُ لِمَن یَشَآءُ».
تجربه شده....
