برادر من خیلی مهربون و شاده، وقتی پیشش هستم از صمیم قلب شاد هستم و میخندم.
دیشب خونه مامانم بودیم و من خیلی خوشحال بودم. همسرم خیلی تو قیافه بود. وقتی برگشتیم، همسرم گفت تو با من خوشحال نیستی. ما باید از هم جدا بشیم. تو با خانواده خودت خوشحالی.
واقعا درست گفت، من با همسرم همیشه غمگین هستم. همسرم جدی و رسمی هست.
سعی کردم بعضی وقت ها بدون همسرم به دیدن مامانم اینا برم، که آنقدر اذیت نشه وقتی ما رو میبینه. ولی همین تنها رفتن من هم اونو ناراحت کرد.
شماها با خانواده خودتون شادترین یا با همسرتون؟
با حسادت همسرم چی کار کنم؟ یعنی با خانوادم رفت و آمد نکنم؟
