مسئله ی رابطه و احساس همسرم به خانوادم، مطمئنم حس خوبی بهشون نداره. بیشتر اوقات الکی و فقط بخاطر یه حس منفی. خانوادم بخصوص مادرم احترام زیادی براش قائلن، بخصوص تو 3،4 سال اخیر. راستش اوایل ازدواجمون بابام و خانواده پدریم حرفهای خوبی به شوهرم نمیزدن. شوهرم اهل استان دیگه ای هست و کلا چون دستش خالی بود خیلی حرفا شنید ازشون. اما دیگه انگار اون حرفا مونده تو دلش. دیشب بعد از سالها یاد قدیما افتاده و میگفت بابات یادته فلان کارو کرد، یادته اینجوری شد و اونجوری شد، خدا لعنتش کنه. یهو من عصبی شدم گفتم دیگه بس کن تمومش کن این حرفارو. گفت فقط میخوام بدونی من بد نبودم رفتارای اونا باعث بد شدن من شد. خودمم از دیشب یادم به کاراشون و زخم زبون زدنشون افتاده دلم برا شوهرمم سوخته، به رو‌ش نمیارم آ، اما...
فقط کاش من میتونستم بیخیال این مسئله که شوهرم با خانوادم چطوریه و چه حسی داره بشم، چون این مسئله اصلی ترین عامل دعواهامون و احساس منفی من به همسرمه
دلم میخواد قلبا دوسش داشته باشم زندگیمو دوس داشته باشم، اما انگار مجبورم مدام به این موضوع فکر میکنم و بخودم حس بدبختی میدم
خب عزیزم دلخوره دیگه چقد خانوما از دست مادرشوهر ناراحتن لعنت میفرستن. بلخره با شما ازدواج کرده مهم اینه با شما خوب باشه پدرمادر هم کار بدی کنن آدمیزاده به دل میگیره. رها کن ناراحت میشی بگو عشقم میدونم بدی کردن بهت ولی بازم پدرمه جلو من لعنت نفرست هم تو واسم عزیزی هم پدرم.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
