البته عاشق شدن در یک نگاه هم اشتباهه و بعد از ازدواج پی میبرید به اشتباهتون . و همچنین بدون عشق و شناخت ازدواج کردن و امید داشتن به ایجاد عشق هم اشتباهه.
درستش این هست که عشق در دوره معارفه یا در دوره دوستی بوجود بیاد
منم موافقم واقعیتش دوست ندارم با کسی ک خیلی عاشقشم ازدواج کنم چون همش ترس تو دلمه ترس از دست دادن. همش دوست دارم براش بهترین باشم بهم تو بگه میزنم زیر گریه.نابود میشم
ولی شوهری ک معمولی باشه واست خیلی کارت راحته دربرابرش ضعیف نیستی
عزیزم سعی کن ارتباطتتون رو جور دیگه ای پیش ببری، تنوع بده ب رابطتتون، هر ادمی یه قصه ای داره همه باهم فرق میکنن یکی طلاق میگیره مورد بهتری براش پیش میاد که راضی باشه یکی نه بدتر میشه شرایطش. خوبی های همسرت رو هرروز برای خودت تکرار کن هروقت فکرهای منفی میان سراغت یه کاری انجام بده خودتو اسیرشون نکن که همه عمر حتی با شرایط‌دیگع هم دامن گیرت میکنه خیلی سخت میشه بخای به حالت قبلت برگردی، شاید زمینه این فکرها اصلا همسرت نیست، برگرد ب خوده خودت ریشه یابی کن عزیزم
استاتر تو توی انتخاب لباس و این چیزا هم وسواسی هستی مثلا یه چیز با علاقه میخری ولی بعدا نسبت بهش سرد میشی،
اگه واقعا بهش علاقه ای نداری الان تموم کردن همه چیز به نفع هر دو تاتون هست نه به خودت ظلم کن نه اون آقا
از لحاظ ظاهری نکه بگم زشته و غیر قابل تحمل همه هم میگن بهم دیگه میاین اما خیلی زیاد مورد پسندم نیست حتی اوایل خیلی حساس تر بودم اینقدر مقایسه میکردم اما الان بهتر شدم اما بازم انگار زیاد باب دلم نیست که برام جذاب باشه خیلی برام معمولیه
من تجربه ای تو این زمینه ها ندارم و سنمم ازت کمتره ولی حس کردم شاید رفتار و اخلاق شوهرت اونجوری که دوست داری و ایده آلت هس ، نیست
مثلا شاید خیلی جدی یا زیادی مثبته ، ولی تو آدم شوخ و یکمی شیطون و باحال دوست داری به اصلاح عامیانه از این آدمایی که دیوونه بازی در میارن و .....
ولی بهترین کار اینه قبل هر حرکت و تصمیمی بری پیش مشاور خوب
من حس میکنم از ظاهرش زیاد راضی نیسی وگرنه جذبش میشدی
دوران عقد رو بیشتر کن .ببین میتونی تا اخر عمر باهاش زندگی کنی .منم حس تو رو داشتم و دارم .و همش میگم کاش از اول کات کرده بودم.عمرم تموم شد .اما شوهر من عصبیه و زیاد اخلاق نداره .اگه اوکی بود باهاش می‌ساختم ادم خوب کم پیدا میشه
