انتخاب سخته
اما من اگه باشن ول دوري رو تحمل نميكنم
سه ماه بخاطر درسم رفتم ي شهر ديگه با اينكه ملي خوش گذشت اما دوري عداب بود از شوهرم
خب چرا باهاش همفکری نمیکنی؟ باهم صحبت کنید به یک نتیجه ای برسید دیگه.
در کل از مرد نباید توقع همکاری داشت اما همین که بدونی جلوت رو نمیگیره کافیه.
اگر انتقالی بگیره شما فقط مشکل نکهداری بچه رو داری؟ خب یا بذارش مهد یا پرستار بگیر براش. بالاخره ادم چقدر میتونه به پدر مادرش زحمت نگهداری بچه رو بده؟ سخته ولی نشدنی نیست.
اون خودش به من میگه حیفه اینقدر زحمت کشیدی آزمون بده، بعد همزمان خودشم شرکت میکنه ی شهر دیگه رو میزنه،بهشم گفتم من تمرکز ندارم قاطی میکنم،میگه پیش بریم تا ببینیم چی میشه. قطعا هرجا باشم پسرم رو میزارم مهد ولی اگه پیش خانوادم باشم خیالم راحته اگه ی وقت نرسم کسی هست از مهد بیاردش برام
چقدر سخته این شرایط.... همش تو رفت و آمد میشه
بفکر سلامتیت باش همین اول باهمسرتون قرار مدار بذارید بگید اذیت میشید
در ضمن پسری دارید که به حضور پدرش نیاز داره الان که بچست باید پدرش بالا سرش باشه....
به همسرتون بگین که اگر الان حضورت کمرنگ باشه ناخودآگاه اعضای خانواده به عدم حضورش عادت میکنن و بعدها که فرصتش بیشتر میشه همین پسر میگه تا بچه بودم کجا بودی الان بهم چکار داری یا حتی خود شما از حضور زیادی تو زندگی اذیت میشی چون محور و تصمیمات و امور زندگی دست شما بوده و همسر رو بعدا مداخله گر می‌بینید و همین باعث دلسردی و اختلافات اعضای خانواده میشه...
چون توی اطرافیان دیدم میگم... حتی الان خانوم که اقاشون بازنشسته شده دنبال جور کردن کار هست براش تا خونه نباشه از دستش کلافست
خب پس حتما آزمون بده تا موقعی که نتایج بیاد باز باهم همفکری میکنید دیگه. این همه پدرمادر دور از خانواده بچه هاشون بزرگ شدن. خیلی درک میکنم حست رو اما این سختی ها ادم رو میسازه.
فعلا روی آزمون دادن تمرکز کن تا بعد هم خدابزرگه خودش یه راهی پیش پات میذاره
خیلی خیلی زیاد نسبت به پسرم احساس مسئولیت میکنم،میدونم اگه قبول بشم شرایط براش خیلی سخت میشه اگه شوهرمم انتقالی بگیره دیگه بدتر و عذاب آور واقعا، اگه دبیری شاملم بشه ک خیلی خوبه به خاطر ساعت کاریش و اینکه ممکنه شهر خودمونم بخواد .چون نیاز مالی نیست بخاطر همین اولویتم پسرمه ولی نمیخوام به خودمم ظلم کنم
