گاهی آدم، تو جنگ با خودش
باید اونقدر پیش بره که یه ویرونه بسازه از وجودش...
اونوقت، از دلِ اون ویرونه،
یه نوری، یه امیدی، یه جرعتی جرقه میزنه...
•بس نیست این همه ناکامی، این همه بدبختی؟! منتظر چی هستیم؛
تو دنیایی که دو روز بیشتر نیست
منتظر چی هستیم؟
کدوم معجزه؟
کدوم خوشبختی باد آورده...؟! •🤍🔗
