من فقط برمی گردم به یه روز خاص،روزی که خواهرم بدنیا اومد ،و به من گفتن مامان فردا میاد خونه،یه دختر بچه ۵ ساله بودم که خیلی وابسته مامانم بودم، تمام شب چشمم از پنجره به خیابون بود تا مامانم بیاد،هیچ کس بغلم نکرد تا دلداریم بده و من کل شب از استرس اینکه نکنه مثل فیلما بشه و مامان نیاد نخوابیدم،برمی گشتم به اون شب و خود ۵ سالم و بغل می کردم و به خودم لالایی می گفتم تا خوابم ببره
من میگم تو بی نظیری و با اعتماد بنفس
بغلش میکنم و میگم اشکاتو واسه هیچی نریز چون هیچکس و هیچ چیز لیاقت اشک ریختنتو نداره و هیچ محبتی هم مثل محبت خانوادت نمیشه
آنقدر تو اون ی روز با خودم حرف میزدم تا آدم خیلی خیلی قوی بشم
یادش میدم ک ب هیچ آدمی اعتماد نکنه مهربونم نباشه
بهش میگفتم داروهاتو کامل بخور تا زودتر خوب بشی و دیگه مریض نباشی
بهش میگفتم عزیزم بخاطر درسای راهنماییت خودتو نکش اگه نمره پایینم بگیری اشکال نداره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
